Na de overdracht aan Indonesië volgde meer dan een halve eeuw aan mensenrechtenschendingen. Onrecht wat voortduurt tot op de dag van vandaag. Een greppel met dode Papua’s erin. Papua’s die simpelweg verdwijnen. Groepen Papua’s die door Indonesische militairen bijeen gedreven worden met mitrailleurs. Een slag met de geweerkolf voor wie niet luisteren wil. Op het hijsen van de Papuavlag of het zingen van het eigen volkslied staat 15 jaar gevangenisstraf. In de gevangenissen wordt gemarteld. Wie hardop zegt dat het land onafhankelijk moet worden, is zijn leven niet zeker. Op vreedzame bijeenkomsten van Papua’s wordt geregeld met scherp geschoten. Kortom, het Indonesische leger laat zich gelden.
Journalisten en hulpdiensten mogen het land niet in. Daarom lopen de cijfers uiteen. Geschat wordt dat er tussen de 100.000 en de 500.000 doden vielen sinds 1963, als gevolg van het regime.
Poliklinieken zijn onbemand. Medicijnen zijn er alleen voor hen die er grif voor kunnen betalen. Kin
dersterfte is er 20 keer zo hoog als in de rest van Indonesië. Het HIV aids virus grijpt om zich heen. Op papier zijn er scholen in de binnenlanden, maar leraren zijn er niet. Er gaat veel geld om, maar dat blijft hangen bij corrupte ambtenaren.
Inmiddels is het gebied opgedeeld in twee provincies, Papua en West Papua, en hebben de Papua’s autonomie, maar in praktijk is aan bovenstaande situatie nog weinig veranderd. Een actieve migratiepolitiek heeft ervoor gezorgd dat Papua’s een minderheid in eigen land zijn. Tweederangs burgers. Vandaag de dag zijn er nog maar twee miljoen Papua’s over. De rest is gevlucht, zit gevangen, of is vermoord.
Op de foto staat Mansoerak Ap. Zijn vader, Arnold Ap was cultureel antropoloog en stelde zich ten doel om het zelfbewustzijn van de Papua’s te vergroten. Hij verzamelde mythes, traditionele dansen en muziek en werd daarom gevangen genomen en vermoord. Als jongste van de vier zoons heeft Mansoerak zijn vader nooit gekend. In Nederland houdt hij de herinnering levend door met zijn broers muziek te maken in Mambesak en door zo veel mogelijk aandacht te genereren voor de huidige politieke situatie in zijn thuisland.
Volg Free West Papua Campaign voor meer informatie. Ik ben zeer vereerd dat Mansoerak Ap een spreker is op de presentatie van NORMAN.
International Lawyers for West Papua (ILWP) is een wereldwijde organisatie van advocaten, wetenschappers en juristen, die zich inzet om een halt toe te roepen aan de schending van mensenrechten – in het bijzonder zich richt op het recht op zelfbeschikking – van de Papoea’s in West Papua. ILWP is inmiddels onder andere actief in Guyana, Australië en het Verenigd Koninkrijk. ILWP werd op 19 november 2014 in Nederland geïntroduceerd. Klik hier voor meer informatie.
IPWP was set up by exiled West Papuan independence leader Benny Wenda, and is co-chaired by the British politicans Andrew Smith and Lord Harries. Andrew Smith is also the Chairman of the British All Party Parliamentary Group for West Papua. The goal of IPWP is to develop international parliamentary support and awareness for the West Papuan civil resistance movement, the illegality of the 1969 Act of Free Choice, and to highlight the inalienable right of the people of West Papua to determine their own future through a free and fair referendum. Find out more.
The Road Home is een documentaire over vrijheidsstrijder Benny Wenda. Klik hier om de documentaire te bekijken.
Op Tanahku West Papua vindt u nieuwsberichten met betrekking tot Papua en eveneens een opsomming van recent verschenen literatuur over het onderwerp. Klik hier.